Bram de Groot

Monument for Memory is een project wat een honorering geeft aan een verloren ambacht binnen de computertechniek: Ferriet kern weven. Computergeheugen werd vroeger met de hand gewoven. Bedrijven namen met name vrouwen in dienst, die daar een betere kennis en verfijning voor hadden. Door middel van koperdraad en ferriet kernen kon men matjes maken die op ieder kruispunt positief of negatief geladen konden worden. Door middel van verschillende combinaties “aan en uit” op deze kruispunten was een reeks van 64 bit mogelijk.  

Dit werk is een replica van een 64 bit geheugenmat, waarin de ferriet kernen zijn vervangen met magneten. Op deze manier wordt de werking van het geheugen ook echt fysiek zichtbaar.   

Er is tegenwoordig niet veel meer mogelijk met een 64 bit geheugen. Het is echter ironisch dat het exact een code kan dragen wat op hedendaagse NFC chips staat. Dit zijn een van de kleinste geheugenchips die gemaakt kunnen worden, vaak gebruikt in passen en telefoons. Ook wel Near Field Communication genoemd. Deze micro geheugens zijn onzichtbaar voor het blote oog. Het monument kan op deze manier een interactie aangaan met een hedendaagse microcomputer en er tegelijk ook iets over zeggen. Het zegt namelijk iets over hoe geheugenopslag eruit ziet. Alsof het een vergrootglas is van de microchips die we nu helemaal niet meer kunnen waarnemen.